احداث باغ یک سرمایه گذاری بلند مدت می باشد که مستلزم کار، زمان و صرف هزینه نسبتا زیاد می باشد. بنابراین هرگونه غفلت یا اشتباهی که در شروع باغداری اتفاق افتد انعکاس آن تا پایان کار ادامه خواهد داشت. در نتیجه کارشناسان باید کلیه عوامل مساعدی را که پیشرفت و موفقیت کار را تضمین می نماید از همان اوان شروع کار مد نظر قرار دهند. با توجه به اینکه در باغات احداثی خشکیدگی نهال ها بسیار شایع می باشد، در این مطلب سعی شده است دلایل احتمالی خشکیدگی نهال ها در سالهای اول پست از کاشت و راه های مقابله با آنها به اختصار بحث شود.
-
آبیاری نامناسب یا آبیاری کم ناخواسته:
از آنجاییکه آبیاری از مهمترین فاکتورهای موفقیت در استقرار باغات جدید می باشد، با این وجود به علت رعایت نکردن برخی نکات با وجود آبیاری نهال خشک می شود. از مواردی که در آبیاری باغات تازه احداث باید بدان توجه نمود زمان آبیاری نهال ها می باشد. آبیاری در باغات تازه احداث شده باید در اوایل روز (صبح زود) انجام شود و یا به عصرها موکول شود. بیشتر کشاورزان آبیاری را در وسط روز و در اوج گرما که نهال با پژمردگی موقت رو به رو می باشد انجام می دهند.
نکته مهم دیگری که بایستی به آن توجه شود این است که حجم آبی که برای هر نهال استفاده میشود نباید کم باشد. کم بودن آب آبیاری یکی از عوامل خشکیدگی نهال و در زمان نامناسب می باشد که در این شرایط باعث سوختگی نهال به علت گرمای آزاد شده می شود. مشاهده شده است در اراضی با بافت شنی چنانچه آب مورد استفاده برای نهال در حدود ۱۵ لیتر و کمتر و زمان آبیاری نزدیک به اواسط روز و بدون مالچ پاشی عرصه صورت گیرد به احتمال بالا نهال های فوق در عرض چند روز آثار خشکیدگی را نشان می دهند بنابراین توصیه می شود آبیاری نهال ها در صبح و یا عصرها انجام شده و به هیچ وجه میزان آب مصرفی از ۳۰ لیتر کاهش نیابد.
-
نهال های غیر استاندارد:
هر چند تا حد امکان سعی می شود از نهال استاندارد در احداث باغات استفاده شود با این وجود مشاهده شده در برخی موارد نهال هایی استفاده شده که از ریشه دهی خوبی برخوردار نبوده یا ریشه صدمه دیده است و به علت اینکه در احداث باغات بعد از کشت نهال آبیاری صورت نمی گیرد در شرایط تنش های کوتاه مدت احتمال خشکیدگی نهال بالا می باشد. بنابراین در چنین شرایطی بایستی در هنگام کشت یا قبل از کشت نهال ها را به مدت چند ساعت در آب قرار داد تا کمبود آب ناشی از حمل و نقل و دپو نهال جبران شده و در مقابل تنش های اولیه مقاومت نماید و تا حد ممکن چند روز بعد از کشت اقدام به احداث تشتک و مالچ پاشی نمود.
در بیشتر منابع توصیه شده است در زمان کشت نهال از محلول پرالیناژ استفاده شود تا نهال ها از آلودگی احتمالی ضدعفونی شده و تاحدودی مواد غذایی استارتر برای نهال فراهم شود. این عمل همچنین سبب ترمیم نقاط آسیب دیده از کندن نهال و هرس اصلاحی میشود. کود گاوی استفاده شده در محلول سبب تولید هورمون هایی می شود که باعث ریشه دهی بهتر نهال می شود. همچنین بایستی از آلوده نبودن ابزارهای کاشت و هرس مطمئن بود.
-
بیماری ها و آفات:
از مهمترین بیماری ها که سبب پوسیدگی طوقه نهال می شود میتوان به پوسیدگی فیتوفترایی و … اشاره نمود که باعث خشکیدگی نهال می شوند. استفاده از محلول پرالیناژ با توجه به قارچ کش استفاده شده در زمان کاشت برای ضد عفونی نهال و جلوگیری از بیماری های قارچی موثر می باشد.
مهمترین آفتی که سبب خشکیدگی نهال می شود کرم سفید ریشه می باشد که یا از قبل در زمین احداثی وجود داشته یا به علت استفاده از کود دامی پوسیده در زمان احداث باغ به عرصه منتقل می شود. این آفت سبب قطع ریشه نهال و در نهایت خشکیدگی آن می شود. بنابراین رعایت نکات بهداشتی در استفاده از کود دامی عاری از آفات و بیماری در زمان احداث باغ و استفاده از محلول دیازینون در پای هر نهال برای مبارزه با کرم سفید توصیه می شود.
ازعوامل دیگری که سبب خشکیدگی موقت نهال میشوند می توان به حیوانات وحشی، ماندابی، بادهای سرد و گرم، آتش زدن عرصه ها و … اشاره نمود که بایستی در هر مورد اقدام لازم انجام گیرد.